011 39 82 70 Stuur ons een mail
   
WelkomTherapieënWie zijn weFoto'sContact
 

Logopedie > Stotteren

Stotteren

Elke persoon ervaart onvloeiendheden in zijn spraak bijvoorbeeld: opgevulde pauzes ‘euh’, woordherhalingen ‘mag mag ik naar buiten’, zinsveranderingen ‘ik ga in, ik ga naar huis’.
Bij stotteren verlopen deze onvloeiendheden heel anders. We spreken van stotteren als volgende kenmerken (deels) voorkomen:

  • Herhalingen: klanken/lettergrepen herhalen ‘ba ba ba bal’, ‘i i i i ik’
  • Verlengingen: verlengen van (mede)klinkers ‘vvvvvvvoetbal’, ‘aaaapen’
  • Blokkeringen: vastzitten bij (mede)klinkers ‘a. ppel’, ‘k. oken’

Stotteren begint doorgaans op jonge leeftijd (rond 4 jaar) en komt meer voor bij jongens dan meisjes. Bovendien komt stotteren voor bij ongeveer 1% van de bevolking.

Secundair stottergedrag

Mensen die stotteren willen het stotteren zoveel mogelijk verbergen. Daarom gaan ze ‘hulpmiddelen’ gebruiken om zo snel mogelijk uit het stotteren te geraken. We kunnen volgende zaken herkennen:

  • Vermijden: synoniemen gebruiken, zwijgen, stoppen met zin, ...
  • Uitstellen: euh, euh dat dat is … ja zo, je weet wel, ...
  • Duwgedrag: veel spanning in het gezicht vertonen, ogen knipperen, slaan met hand, ...

Daarnaast is het grootste probleem bij iemand die stottert, hoe hij/zij omgaat met de spreekprobleem. Stotteren is niet leuk en daarbij komt: spanning, angst om te spreken, hartkloppingen, zweten, ...
Bovendien kunnen er allerlei negatieve gedachten bij komen: ‘ik kan niet spreken’, ‘het lukt me niet’, ‘wat denken ze wel niet van mij’, ...

Therapie

Om de ernst van stotteren te bepalen is het belangrijk om een onderzoek af te nemen. Indien het effectief om stotteren gaat, wordt zo snel mogelijk cognitieve gedragstherapie opgestart. Iedereen kan therapie volgen: kleuters, kinderen, jongeren, volwassen. Bij kinderen is het essentieel om zo vroeg mogelijk te starten met therapie. Dit kan de ernst van het stotteren beperken.

Tijdens de therapie worden de ouders intensief betrokken. Dit omdat stotteren wordt beïnvloed door de omgeving. We raden ouders met jonge kinderen ook aan een oudercursus te volgen. Dit zijn infosessies met tips en informatie over stotteren. Zo kunnen ouders co-therapeuten worden om het kind te helpen.

Iedereen stottert anders en beleeft dit op zijn/haar eigen manier. Daarom wordt het therapieplan op maat gemaakt.